- διάττοντες αστέρες
- (Αστρον.). Μετέωρα που διασχίζουν τη γήινη ατμόσφαιρα και ακτινοβολούν. Τα μετέωρα περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο, όπως οι πλανήτες. Οι διαστάσεις τους κυμαίνονται μεταξύ λίγων μικρών και λίγων μέτρων. Αν κατά την κίνησή του γύρω από τον Ήλιο ένα μετέωρο πλησιάσει αρκετά τη Γη, αλλάζει τροχιά, εξαιτίας της έλξης της, και αρχίζει να κινείται προς αυτή. Κατά την κίνηση αυτή, καθώς το μετέωρο διασχίζει όλο και πυκνότερα στρώματα της ατμόσφαιρας, αναπτύσσονται τριβές, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η θερμοκρασία του, να εξαερώνονται οι εξωτερικές του στιβάδες, να ιονίζονται και να ακτινοβολούν. Αν η αρχική μάζα του μετεώρου είναι μικρή, τότε προλαβαίνει να εξαερωθεί ολόκληρη πριν φτάσει στην επιφάνεια του εδάφους. Στην περίπτωση που η μάζα του είναι αρκετά μεγάλη, τότε μόνο ένα μέρος της εξαερώνεται και το υπόλοιπο πέφτει τελικά στο έδαφος. Τα κατάλοιπα αυτά από τους δ.α. που πέφτουν στο έδαφος είναι γνωστά με την ονομασία μετεωρίτες. Η πτώση των μετεωριτών παρουσιάζει εποχικότητα. Εικάζεται ότι τέτοιες βροχές δ.α. συμβαίνουν όταν η Γη διέρχεται από υπολείμματα κομητών που συνεχίζουν την περιφορά τους γύρω από τον Ήλιο. Η μεγαλύτερης έντασης βροχή συντελείται από 27 Ιουλίου έως 18 Αυγούστου· αυτοί οι δ.α ονομάζονται Περσίδες, διότι φαίνονται ότι προέρχονται από τον αστερισμό του Περσέα.
Dictionary of Greek. 2013.